به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ آقاي سيدحسن خميني در سخنان اخير خود که در واکنش به اعلام «عدم احراز صلاحيت» بيان داشته است، سخن از نقش «مشاوران» در اعلام حضور در انتخابات و همچنين اعتراض به عملکرد شوراي نگهبان در بررسي صلاحيت خود نموده است؛ «حضور اينجانب در انتخابات خبرگان بر حسب وظيفه و بنا به دغدغه اي بود که نسبت به آينده انقلاب و نظام اسلامي وجود دارد. در اين مسير گروه ها، اقشار مختلف و شخصيت هاي بزرگ حوزه و نظام از اينجانب دعوت کردند و پس از مشورت هاي مختلف، اينجانب تصميم به شرکت در انتخابات گرفتم و در انتخابات ثبت نام کردم...»
در همين راستا، اخيراً «صادق زيباکلام» استاد دانشگاه و تحليلگر مسائل سياسي که با نظرات شاذ و صريحش همواره در صدر اخبار رسانه ها قرار دارد، در حالي که سيدحسن خميني را يک روحاني «غيرسياسي» مي خواند، در مصاحبه با سايت «فرارو» به تمام گمانه ها در خصوص علل ورود سيدحسن خميني پايان داده و به صراحت اعلام مي کند که «سيدحسن خميني براي حضور در مجلس خبرگان توسط آقاي هاشمي رفسنجاني ترغيب شد. يعني اگر تصميم صرفاً بر عهده ايشان بود اساسا کانديدا نمي‌شدند...»
وي که البته قرابت و علاقه زايد الوصفي هم به «هاشمي رفسنجاني» داشته و هرگز از بروز اين علاقه واهمه ندارد، براي اثبات ادعاي خود چنين مي گويد: «حضور ايشان (سيدحسن خميني) در مجلس خبرگان به نفع آقاي هاشمي بود، چون با حضور ايشان، آقاي روحاني، علوي و چند نفر ديگر مي‌توانستند يک هسته اعتدالي در برابر هسته راديکال مجلس خبرگان بوجود آورند...»
در واقع بايد اينطور گفت که اين سخنان زيباکلام، مهر تاييدي بود بر ادعاي بسياري از تحليلگران که حضور سيدحسن خميني در خبرگان را در راستاي ايجاد سپر و ضربه گيري براي تاييد صلاحيت هاشمي رفسنجاني ارزيابي مي کردند. در اين خصوص بايد يادآور شد زماني که عنوان پر طمطراق «علامه» از سوي هاشمي رفسنجاني به سيدحسن خميني اعطا شد، بسياري دريافتند که پروژه انتخاباتي اين جريان کليد خورده است و هاشمي رفسنجاني يکي از موثرترين افراد براي ترغيب سيدحسن خميني جهت شرکت در انتخابات بوده است.
به هر روي، سوال اساسي اين نوشته اين است که آيا هاشمي رفسنجاني تنها بازيگر موثر اين داستان بوده يا افراد ديگري هم در اين ماجرا نقش داشته اند؟ براي رسيدن به جواب اين سوال، بايد يک بار ديگر در طيف بندي موافقان و مخالفان حضور سيدحسن خميني مداقه نمود؛ آنجا که برخي تحليلگران سپهر سياسي کشور معتقدند که دولتي ها به شدت با حضور نوه امام راحل در انتخابات خبرگان مخالف بودند، زيرا اين حضور، رتبه اولي رئيس جمهور در حوزه انتخابيه تهران را با خطر جدي مواجه مي کرد. اعضاي قديمي تر دفتر امام خميني(ره) نيز مخالف حضور نوه ايشان در انتخابات خبرگان بودند، دليل اين گروه نيز برخي نظرات صريح امام(ره) درباره منع نزديکان خودشان براي فعاليت هاي سياسي بوده است. ضمناً اين گروه، دعوت از سيدحسن خميني براي شرکت در آزمون علمي خبرگان را هم در شأن وي نمي دانستند.
از سوي ديگر جرياني که بيشتر به رئيس دولت اصلاحات و جريان فتنه نزديک بود، به شدت مشتاق حضور سيدحسن خميني در انتخابات خبرگان بود تا از وي به عنوان نماد «اصلاح طلبي در مجلس خبرگان» بهره برداري کند.
لازم به ذکر است که بررسي اخبار و گزارشات انتخاباتي طي روزهاي گذشته نشان از تاييد تلويحي مطالب فوق داشته است، چه آنکه هاشمي رفسنجاني و حسن روحاني تا کنون موضع مشخص و شفافي در خصوص عدم احراز صلاحيت سيدحسن خميني نداشته و عموم مواضع ايشان به مسائل کلي انتخابات اشاره داشته است!
به هر روي، بايد چنين گفت که بررسي تعاملات و ارتباطات فعلي سيدحسن خميني حکايت از آن دارد که علاوه بر سيدعلي و سيدياسر که همه جا در کنار برادر هستند، موسوي بجنوردي، موسوي خوئيني، برادران انصاري، سراج الدين موسوي و... از نزديک ترين افراد به وي، به شمار مي روند و دور از ذهن نيست که از مشاورين وي براي حضور در اتنخابات خبرگان هم بوده باشند.
در اين شرايط، «مشاوران و اطرافيان» مذکور را بايد يکي از مقصرين اصلي در عدم احراز صلاحيت سيدحسن خميني برشمرد؛ «امير محبيان» تحليلگر مسائل سياسي هم در گفتگو با سايت «فرارو» با اشتباه خواندن حضور سيدحسن خميني در انتخابات خبرگان، از نقش «مشورت هاي ناپخته» در اين مسير سخن گفته و چنين بيان داشته است: «متاسفانه ايشان (سيدحسن خميني) عجله کردند يا مشورت هايي که به ايشان داده شد نادرست بود و اکنون اين افراد بايد پاسخگو باشند...».
حالا در زمان اعتراض به نتايج بررسي صلاحيت ها توسط شوراي نگهبان، سيدحسن خميني باز هم به مسير اشتباه خود ادامه مي دهد و در ادامه سخنان مورد اشاره در ابتداي مطلب، با اعتراض صريح نسبت به عملکرد شوراي نگهبان در بررسي صلاحيت خود با وجود آنچه «شهادت بزرگان و مراجع و اساتيد عظيم الشأن» ناميده است، مي گويد: «بر آن باورم که اگر آقايان نتوانستند از شهادت مراجع و علما و درس ها و نوشته ها به احراز برسند، بعيد است بتوانند در آينده نيز به چنين مهمي دست يابند؛ اما تنها با توجه به درخواست عمومي مردم و برخي بزرگان حوزه و سياست به اين امر (اعتراض) اقدام مي کنم...»
ترديد نيست که سيدحسن خميني، همانطور که در هنگام ورود به عرصه انتخابات با برخي معتمدين خود مشورت کرده بود، يقيناً اين بار هم براي اعلام اعتراض خود، مشورت هايي با نزديکان و معتمدين خود داشته است، شايد با افرادي نظير موسوي بجنوردي، موسوي خوئيني، برادران انصاري، سراج الدين موسوي و... مشورت مي کند.
اما سؤال اساسي اين است که اين بار چه کساني از اعتراض سيدحسن خميني بهره مي برند؟ شايد رسيدن به پاسخ اين سؤال نيازمند گذر زمان باشد، اما بازخواني اتفاقات همين چند روز و چند هفته اخير نشان مي دهد که سيدحسن خميني به عنوان نماينده و متولي بيت امام راحل، در حال هزينه کردن خود براي جرياني است که هيچ سنخيتي با راه امام راحل ندارند و در اين مسير، از مشاوراني بهره مي برد که آنها هم فاصله قابل تأملي با تفکر امام گرفته اند.
انتهاي پيام/ط